Doordat de woorden haagbeuk en beukenhaag zoveel op elkaar lijken, zorgt het voor veel verwarring tussen de planten, en is voor heel wat mensen het verschil tussen een haagbeuk of beukenhaag niet duidelijk. Dit artikel begint met een kort overzicht van de belangrijkste verschillen tussen beide haagplanten, en daarna volgt er wat meer gedetailleerde informatie over de beukenhaag en de haagbeuk.
De beukenhaag behoort tot de familie van beuken (Fagaceae) en komt in twee varianten, met groene of met rode bladeren. De officiële Latijnse benamingen zijn de Fagus Sylvatica voor de groene variant en Fagus Sylvatica Atropurpurea voor de rode variatie.
De bladeren van de beukenhaag hebben een golvende bladrand. Van dichtbij kunnen de bladnerven gezien worden, maar van een afstand lijken de bladeren effen groen of rood van kleur en glanzend. In het najaar krijgen de bladeren mooie herfstkleuren, van geel en oranje tot warm rood. In de winter kleuren de bladeren bruin en blijft het dorre blad tot aan het voorjaar aan de plant hangen, totdat de jonge blaadjes in het voorjaar tevoorschijn komen en de dorre bladeren van de plant afduwen.
Een beukenhaag stelt hoge eisen aan de grond waarin deze geplant wordt, hij zal het beste groeien op een lichte zandgrond die niet te vochtig en niet te droog is. Wanneer een beukenhaag in een andere ondergrond geplant wordt, zoals bijvoorbeeld kleigrond, dan zal het resultaat over het algemeen tegenvallen. Daarnaast is voor de goede groei van een beukenhaag de aanwezigheid van de mycorrhiza schimmel van belang, deze stimuleert namelijk de groei van de plant. Normaal gesproken maken beuken deze schimmel zelf aan, maar tijdens het aanplanten is het verstandig om speciale aanplantgrond te gebruiken waar deze schimmel in verwerkt zit.
Tenslotte is het van belang om na het planten van een beukenhaag deze regelmatig te snoeien. Door deze regelmatig te toppen zorgt u ervoor dat de haag ook aan de onderkant goed vertakt en dus in zijn geheel mooi dichtgroeit.
De haagbeuk behoort tot de familie van berken (Betulaceae), en de officiële Latijnse benaming is Carpinus Betulus. Een haagbeuk is dus helemaal niet verwant aan de beukenhaag, welke zoals gezegd tot de familie van beuken behoort.
De bladeren van de haagbeuk zijn ruw met diepe zichtbare nerven, met een puntige vorm en een gekartelde bladrand. In de herfst kleuren de bladeren geel, en bij de eerste nachtvorst zal een haagbeuk al snel zijn bladeren verliezen. In de winter heeft een haagbeuk dus geen bladeren, maar in het voorjaar zal deze al snel weer nieuw groen blad aanmaken en snel dichtgroeien.
De haagbeuk groeit goed op vrijwel alle ondergronden, zo doet deze het ook goed in kleigrond of op natte ondergronden, bijvoorbeeld dichtbij een waterkant. Wel is het belangrijk dat u een haagbeuk na het planten eerst goed laat groeien en niet te vroeg snoeit, zorg ervoor dat de haagbeuk eerst de gewenste hoogte heeft bereikt voordat u deze gaat snoeien.
Wanneer de grond op de locatie waar u de haag wilt gaan planten vochtig is, dan is het raadzaam om te kiezen voor een haagbeuk. Maar in alle andere gevallen komt het aan op persoonlijke voorkeur, wat vindt u mooier en belangrijker? Wilt u bijvoorbeeld het hele jaar door privacy van uw haag? Dan kunt u beter kiezen voor een beukenhaag, aangezien die zijn blad behoudt in de winter. Wilt u liever in het voorjaar snel een mooie groene en dichte haag, maar vindt u de bladeren in de winter niet zo belangrijk? In dat geval bent u beter af met een haagbeuk. Tenslotte is het zo dat een jonge beukenhaag wat meer onderhoud vergt in de vorm van snoeien dan een haagbeuk, dus dat is ook iets om rekening mee te houden.